Runaway Train

...Gecenin bir yarısı ağlamaklı sesle konuşuyorum

Kaçış noktası olmaz ya bazen 

Gideceğin herhangi bir güvenli yer

Tutunabileceğin bir el olmaz ya bazen

Ya da onca gözün arasından onu bulamazsın

Arkandan öylesine bir aşkla..

Belki de o gece en kötüsüydü olanların

Konuşamadım

Konuşmalarım içimde tıkandı, kaldı.

Neler hissedeceğimi bilemediğim

Her şey bir anda bitmişti 

Oysaki ne çabuk

Kimse görmedi olanları

Her şey bir anda başlamak için bekliyordu 

Aynı zamanda,bir başka vagonda

Kaçış trenlerine binmek için

Dibi gözükmeyen düşüncelere dalıyordum

O dedi, o neyi dedi?

Bugüne kadar ne kadar tanıştık ki

Gerçek olan hiç birşeyle

Bir sürü kelime..

Tekrar yalnızlık,

Duvarlara yazılı olan bir şeydi.

Ama sensiz kalamazdım

Dünya belki harabe

Belli belirsiz gelecekler

İstenmeyen geçmişlerle dolu

Ama seninle yürüdüğüm yolu biliyorum

Yüzünü ellerimin arasına almayı seviyorum

Tek bir aşk mektubu olmadan,

Sahte sevişmeler olmadan,

Kimliksiz vücutlar olmadan..

Her şey senin kadar gerçek

Buralardan çok uzaklarda

Dün gibi değil

Hiçbir şey dün gibi olmamalı.

Artık yaşadığımı hissediyorum

Dokunduğun her yer yanıyor

Haftalarca aylarca göremedim, farkedemedim

Şimdi

Senin ellerini tutuyorum.

Onları bırakmak istemeyeceğim kadar sıkı tutuyorum.

Bilmek istemiyorum geleceğimiz hakkındaki soruları 

Düşünmek istemiyorum yaşadıklarımızı

Tek bir şey

Sana inanıyorum

Bir aşk yarat benim olan, uzaklarda tutkuları olsun 

Kaçışları, yok oluşları asla.

Bir aşk yarat dünyasız bir çeperden

Silinmesi gereken yüzlerden arınsın

Düşlerimizden bir çeper yarat benim olan

Senin ve benim olanla büyüyen

Var olan

Oldukça uzaklara götürebilen ikimizi

Kaçış trenimize binelim

Onlarsız 
Onlarsız

Onlarsız.

Seni seviyorum