''Aramızda sır kalacağına karar vermişken
her şeyi berbat etmene izin veremem..''
birkaç gündür hayatımı düzene soktuğumu zannediyordum, yanılmışım.duyduğum seslere zahmet etmeden sadece 'evet! o bendim.' diyecek birinin çıkmasını bekliyordum ama uzaktaki ses değildi bu, neden uzaktan bakıyorsun...
sadece birkaç saat geçmesine rağmen neden tekrardan bir yalnızlık hissi sarıyor, neden boşlukta sesimin yankı ettiğini duyabiliyorum?
duşa girdim kurtulmak isteseydim kurtulmak zor olabilirdi.Sadece soğuk suyun altında yalnız ve hareketsiz geçen birkaç dakika..
Düşünceler hırpalıyor
içimdeki huyu bozuk kelebekler dışarı çıkmak istiyor.
neydi sanki, hatırlamak? düşüncelerden kaçıp kurtulmak isteği?
geçirdiğim son 2, belki 3 günle belki de içine sıçtığın o kelebekleri durdururcasına geri itiyorum.
kendimi kaptırdığım tek hayal sen değildin.
sen olsaydın bu yer kesinlikle dolmazdı..
bir bulmaca sorusu da olabilirdi
ve en son okuduğum abrakadabra da kendimi kaptırdığım..
Yalanları hiç sevmem.
gereksiz sevgin için attığım onca yalana baksana! senden daha uzun
bir suç listem var.
ve falakaya yatırılan binbir çeşit kelebeğim var
hala bilmiyorlar neden acı çektiklerini...
sabahları izliyorum uzaktan.
sessiz pelerinleriyle uçuruyorum kelebekleri
hatırlamaya yakın seni,
içeri alıyorum..
Eğer görmek istersen
Ölmüş bedenlerde boyaları akmış duruyor ince çizikleriyle,
dövmeleri..
fahişeler, kaçıklar ve lanet olasıcalar orada seni bekliyor olacaklar.
kelebeklere dokunamayacaksın bir daha bilmiş ol.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder