Mart 01, 2010

Bakışlar,onlar donuklar

Pamuk Prenses Aşkı Sorguladı

'Ne güzel ölüme uzatmıştım ayaklarımı,
Ne geldinde öptün uyandırdın beni sersem.'



Kesik elllerinden kanlar akar,yere doğru yol alır yavaş yavaş onlar.
Pasıf düşünceleri batan cam parçalarından daha çok acıtır yarıkları
Oysaki okyanusta yüzen herhangi bir balık kadar özgür olabilmek vardır düşüncelerinde
Kıyılara vurmak aklının hayalinin hiç bir köşesinde yer almıyordur çoğu zaman



Kırmızı evin beyaz panjurları
Kapalı şeffaf camları
Siyah dantelli askıları
Kendine özgü mavi bulutları
Mor sümbülleri
Duvara dayalı tahta merdivenleri
Çatıdan yoldan geçenleri izleyen iki sevgili
Bisikletli çocuk
Ağzı bozuk köşekapmacacılar
Serçeler ve serçe çocuklar
Evrenin değişmek için çırpınan büyük elleri
Bizi yutan koca bir ağız
İstasyondaki yolcular
Ve nereye gideceğini bilmeyen adam
Onun yanında duran ben
Treni bekleyen sen
Saati kaçıran ben
Yolculuk nereye? diyen sen
Güzel bakan sen
Bakamayan ben
Müzikçalarımda 'Hayat koyu bir balgam, sert bir pornoydu dün ' diyen teoman

Pekala yola devam..


Hiç yorum yok: