Mart 29, 2010

Gözlerim,onlar yüksek

Başımızı döndüren zaman...
Bizi bizden alıp götüren o zaman...
Zaman zaman üzerinde düşünmemeye çalıştığımız ama bir türlü yapamadığımız...

Aynalara bakıp gülümsemeyi ne kadar özlediğimi soruyorum kendime
Gözlerimi kapadığımda her şeyin bittiğini,
Açtığımda her şeyin yeniden başladığını görüyorum
Bu nasıl lanet bir şey?
Kaybettiklerimin aslında bu kadar zamandır boşa olduklarını,
Bağışlanamaz duyguların aslında ne kadar derin ve kederli olduklarını anlıyorum.
Aslında hayat derin
Basit ve sıradan hiç mi hiç olmadı senin düşündüğün gibi...
Hissetmek lazımdı, hissettikve bitti.
Yaşadıklarımızdan neden kaçalım ki?

Gözlerimi kapayamadım 
Evet, çünkü daha fazla düşünmekten korkuyordum.
Kaybettim zannettim gözlerimi kapadığımda
Kaybettim zannettim ama elimden tutan vardı.
Aslında onun elleri daha bir ulaşılabilir
Aslında onlar daha bir anlamlı hayat adına
Gözlerim bütünüyle onu yaşıyor
Şimdi her şey daha bir yüksek
Bulanık nefeslerden sıyrılmış.
Yaşamayan bulanık nefeslerden.

Hiç yorum yok: