Hitaben..

Every me & Every you

Karanlıkta daha güzel...

Birbirine karışan sesler
Ucuz hıçkırıklara boğulan on yaşındaki bir kız kadar
Kör duygularım

Şimdi kapının arkasında
Beynimi emen yedi cüceler
Kaybolmaktalar
Duyuyorum
Biliyorum prens, duyuyorum.


Böylesi daha güzel
Beni ve benim şeytanlarımı
Yalnız bıraksınlar

O zaman hatırlarım
Kara günlükleri yakışımızı
'Sen ve ben'dik
Ateşin karşısında saatlerce oturup
Donuk bakışların dumanla kayboluşunu izlemiştik

Her şey bir bir yok olana kadar
İzlemiştik...
Sonra bir müzik açıp dinlemiştik usulca dağınık yatağına uzanıp
Nefes almayı unuttuğumda beni iyileştiriyordun
Orası kolay

Şimdi seni sensiz düşünüyorum.
Yağmur böyle güzel değil
Gözyaşlarıma karışıyor

Ben bir metal paraymışım şimdi yere düştüğümde
Sadece kulaklarını çınlatabiliyorum...

END