Zordurak

Kar,tepelere yağıyordu
Beyaz büyü
Şimdi korku koleksiyonlarını hazırlamış
Yola çıkmış
Uzaktan...
Sislerin arasından...
Çirkin yüzler,yaşlı yüzler görülüyordu
Gürültülü ve bozuk ağızlar...
Küfürler duyuluyordu...
Asla bilinmeyeceklerdi
Günün birinde
Sonsuz yolculuklara doğru uzanacaktı
Hepsinin bitkin bedenleri...
Uzaklara,çok uzaklara doğru...
Ölümü bekleyecekti günün birinde her biri
Ve her biri bir gün göğe yükselecekti herkes gibi
Rahipler,imamlar onlar bunlar dualarını esirgeyecekti onlardan
Esir kentlerden değildi bu yer
Öksüz şehirlerden ya da onun gibi işlemeli köylerden...
'Zordurak'
Zordurak yolcuları hep ağlamaklı hep üzgün.
Şimdi karlar biter
Ve biz yolumuza devam ederiz
Bir durak ileri ve bir durak
Ve bir durak daha...

-01 Kasım-