Hayatı Çekerken Kenara

...
Yolda bir meteliksiz
Akşamın bu saatinde
Gurursuz karısı elin sübyancılarına sarkar
Arkadan tren sesleri
Hey gidi Madagaskar!
Birası elinden düşmeyen ayyaş
Cebindeki metelikler yola saçılır
Boş bulunduğu besbelli
Yine de mutlu birasıyla birlikteyken…

Ayyaş katip çeker kenara
Durur Beyoğlu’nda yosmasıyla
Elinde cigara
‘Pardon ateşiniz var mı?’
Sübyancı bu esrarkeş değil ya
‘Buyur’
Yanında yeni yetme çocuklar onunda
Yazık ne anlasınlar
Olsun mutlu onlar da halinden
Birileri kandırılırken diğeri haz alır ya

Kafayı çevirip bambaşka sahnelere geçerim
İşte birkaç müzisyen bozuntusu sokak arasında
Eli cebinde kanlı yaşlarıyla ben
Unutmadan bir öpücük kondurmaya geliyorum yanına
Masumane ama tiksinti uyandıran cinsten
Çapkın psikolog ne der acaba bu umursamazlığıma bir o kadar hayat doluluğuma…
Dün ayrıldım ruh eşimden hiç görüşmediğim sevgililerimden

Dünya bin bir çeşit sorunla dönüyorken
Bazılarının hiç umurunda değil sadece varsayımlarda
Sabaha karşı çıplak bir kadın evde
O,küvette buzlar içinde, sere serpe
Gövde gösterisi palyaçoların
Hangi kanla yıkandığı belli belirsiz
Bir kadın bir erkek onlar da mutlu hallerinden

Dudaklarımda, saçlarımda, ayaklarımda kuş tüyleri
Beyaz her taraf
Şimdi çok daha yorgunum
Güneş ayaklarımdan çekilir
Gecenin karanlığına bırakır biz günahkârları
Yatağımdaki yabancı perdeleri çeker
Hoşça kal hoşça kal boş sevgiler…