Milyonlarca yağmur damlasından birini yuttuğumu sanıyordum sadece
Olabilecek son şeylerden biriydi onun beni öldürmesi
Şimdi yavaşlayan hareketlerim
Beni beyaz tavana boş boş bakmaya zorluyor
Gözlerim acıyor ve yutkunduğumda boş bir kalp ağrısı
Zor olan bir şey yok ölmekte
Yaşadığımız sürece kaç kere öleceğimizi bilemiyoruz ki
Ya da ölümlerimizle hangi bedenlerin yeniden hayat bulacağını..
Sadece onların sessizce ellerimden kayışını izlemekle yetiniyorum
Suya karışıyor,karışıyor ve yok oluyorlar...